Over mij, in vogelvlucht

2021 werd ik 50 jaar, mijn kinderen gaven me een prachtig fotoboek "van Vera tot Sarah". Mijn hele leven kwam in foto's aan me voorbij, van baby tot dat moment. Ik was diep ontroerd, door het vele werk dat ze eraan hadden gehad en de moeite die ze hadden genomen om mij op deze manier te laten voelen hoeveel ze van me houden. Ik was geraakt door de totstandkoming, de afspraken met elkaar om tot dit album te komen, waarvan ik uiteraard niets mocht weten. Mijn moeder dook oude albums in en mijn kinderen ploeterden zich door dozen vol foto's, die ik verhuizing na verhuizing achter me aan had gesleept. Vlak daarvoor was ik verhuisd, naar mijn -welgeteld-10de huis. In bijna de helft van dat aantal huizen hadden ze zelf ook gewoond. Een roerig leven...

 

Na een onbezorgde jeugd, waarin ik veel tekende, was het rond m'n 21ste gedaan met de rust. Op mijn 23ste werd ik voor het eerst moeder. Een maandje eerder dan verwacht kwam Mirte, klein en schattig. Het jaar daarop volgde -via een heuse horror bevalling- Gijs, mega groot én schattig. Krap twee jaar daarna werd Matthijs geboren, het allerkleinst en óók weer schattig. Hij werd maar iets te vroeg geboren, maar veel te klein en het bleek al in de zwangerschap dat hij gehandicapt zou zijn. Toen ze 9, 7 en 5 jaar waren, gingen hun vader en ik uit elkaar en werd ik -zoals dat heet- 'alleenstaande moeder'. Jaren heb ik alleen voor hen gezorgd en toen werd ik 40.

 

De kinderen inmiddels wat groter en de wens om niet voor altijd alleen te willen blijven, waagde ik me aan het daten. Lang verhaal kort, heel kort, er volgde een nakomertje in 2014, de dag voordat ik 43 werd. Ik sloot Chris in m'n hart, na een bevalling volgens het boekje. Een prachtig mannetje op de gemiddelde curve en ook weer té schattig. Ik hou van kinderen, wat zijn ze uniek en prachtig, stuk voor stuk! Helaas heeft zijn zusje Luna, zij kwam begin 2015 ter wereld (bij volle maan), het levenslicht nooit gezien..✨

En; we gingen al snel weer uit elkaar, ook deze relatie was niet goed voor mij en niet voor mijn kinderen. Dus maakte ik wederom een keuze, ik wist hoe het was om alleenstaande ouder te zijn en twijfelde dit maal geen seconde én verhuisde maar weer eens, met drie zoons. Twee vlogen vanaf daar uit huis. Na 5 jaar was het tijd voor een volgende stap en verhuisden Chris en ik samen naar een heerlijk vrijstaand huis.

 

Nou had ik geen zin om te daten, maar hoopte wel na 6 jaar vrijgezel geweest te zijn (ja, ook met de leuke aspecten daarvan) dat ik op een dag thuis zou komen en m'n droomman "gewoon" op de bank zou zitten. Zal het kort houden; na een 'kosmische bestelling' aan het universum en de aardse handeling van Happn aanzetten, zat binnen no-time René op m'n bank, alsof ie er al jaren zat. Een absolute droomman, vader van een zoon en top bonus vader van die 4 kids van mij en mijn ware liefde.

 

Ik zou mezelf niet zijn, als ik niet nu (2022) weer fantaseer over een toekomst op heerlijke stek voor ons samen, mét praktijk aan huis...

En die plek hebben we gevonden! We laten inmiddels (mrt 2023) een vrijstaande jaren '70 woning op een eiland (in de bewoonde wereld hoor😊) volledig verbouwen naar ons droomhuis.

We schrijven inmiddels december 2023, het is prachtig geworden, ik werk vanuit huis en we wonen er heerlijk! Kan oprecht zeggen dat ik gelukkig ben en een ieder die even niet zo lekker in z'n vel zit: ik help je graag. Seen that, been there. Eind goed, al goed en ja, dat kan ook voor jou, hoe donker en eindeloos het nu ook lijkt...